Witaj na podstronie - historia! 

Teren dzisiejszego Ursynowa został włączony do stolicy w 1951 roku. Były to wtedy głównie pola uprawne i lasy, które przez ostatnie pół wieku zmieniły się w jedną z najnowocześniejszych dzielnic stolicy. Wielu mieszkańców doskonale pamięta Ursynów sprzed 20 lat, jako rozległe blokowisko z wielkiej płyty.

Wcześniej znajdowały się tu stare osady i wsie, które mają wielowiekową przeszłość, a których nazwy: Służew, Służewiec, Wolica, Kabaty, Imielin, Wyczółki, Moczydło, Dąbrówka, Pyry, bliskie są dzisiejszym mieszkańcom Ursynowa. Dziedzictwo to nie jest jednak powszechnie znane, dlatego warto przywołać kilka faktów z nieco odleglejszej historii tych terenów, która sięga nawet 6 tys. lat p.n.e. (mezolit), o czym świadczyć mogą znalezione na terenie Moczydła i Lasu Kabackiego krzemienne narzędzia do obróbki skóry.

Ślady pierwszego osadnictwa z okresu kultury łużyckiej (1300 - 400 r.p.n.e.) odnaleziono na Służewie. Około 1065 r. powstał w tym miejscu ośrodek misyjny Benedyktynów. W 1238 r. na Służewie erygowano parafię i kościół św. Katarzyny – dziś jest to duma Ursynowa, wspaniały zabytek i jednocześnie najstarsza parafia w Warszawie. Służew leżał w owym czasie u ujścia Potoku Służewieckiego do Wisły, płynącej u stóp dzisiejszej Skarpy Warszawskiej. Wiódł tędy szlak handlowy z południa Francji do Kijowa.

W XVII i XVIII wieku powstawały na tym terenie, podobnie jak na Mokotowie, letnie siedziby magnatów, coraz liczniej rezydujących w nowej stolicy Polski - Warszawie. Służew nabyli ówcześni właściciele Wilanowa - Sobiescy; wkrótce w okolicy powstały majątki Leszczyńskich, Radziwiłłów, Potockich, Branickich. Wspaniałym przykładem letniej rezydencji z tego okresu jest stylowy, klasycystyczny Natolin, który powstał wskutek przebudowy zlokalizowanej na Skarpie Bażantarni króla Jana III Sobieskiego, czy pałacyk Roskosz Stanisława Kostki Potockiego, którego właścicielem został później Julian Ursyn Niemcewicz, a w którym dziś mieści się Rektorat SGGW. U podnóża kościoła św. Katarzyny w 1817 roku Stanisław Kostka Potocki wybudował rekreacyjny Gucin. Jego potomkowie założyli w tym miejscu niezwykły park-pomnik nazwany „Gucin – Gajem”, w którym drzewom towarzyszyły obeliski i kamienie, poświęcone słynnym Polakom. Niestety z „Gucin – Gaju” niewiele przetrwało do naszych czasów, został doszczętnie zniszczony podczas II wojny światowej.

Ursynów – majątek, od którego nazwę wzięła cała dzisiejsza dzielnica, powstał w latach 1775 – 1780. Początkowo nosił nazwę „Roskosz”, jak przystało na miejsce, w którym miodowy miesiąc spędzała młoda para - Stanisław Kostka Potocki i jego żona Aleksandra. W roku 1822 Roskosz kupił Julian Ursyn Niemcewicz, który zamierzał zmienić nazwę folwarku – dla upamiętnienia swego pobytu w Stanach Zjednoczonych - na "Ameryka" lub "Waszyngton". Od tego pomysłu odwiedli go przyjaciele, którym zawdzięczamy obecną nazwę dzielnicy, zaczerpniętą od rodowego przydomku Niemcewicza.

Kolejny właściciel Ursynowa, wnuk Zygmunta Krasińskiego, Adam, ofiarował w 1906 roku 120-hektarowy folwark Ursynów, włącznie z istniejącym do dziś pałacem, zasłużonemu dla polskiej oświaty Towarzystwu Seminarium dla Nauczycieli Ludowych. Pół wieku później teren ten objęła Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego.

W 1938 roku do Warszawy zostały włączone Służew i Służewiec, gdzie wybudowano nowoczesny, reprezentacyjny hipodrom. Tory Wyścigów Konnych na Służewcu, jedna z najciekawszych inwestycji przedwojennej Warszawy, to kolejny niezwykły obiekt, który jest ozdobą Ursnowa. Także w 1938 roku Prezydent Warszawy Stefan Starzyński wykupił dla stolicy Las Kabacki i tym samym uratował go przed wyrębem. Dziś jest to rezerwat przyrody, wspaniały teren zielony, otwarty dla spacerowiczów i rowerzystów.

W 1943 roku na skraju terenu Ursynowa przeciągnięto linię kolejową Warszawa - Radom, a tuż obok zbudowano lotnisko Okęcie.

W latach II wojny światowej, a przede wszystkim w czasie powstania warszawskiego, mieszkańcy terenów wchodzących w skład współczesnego Ursynowa, bohatersko walczyli w szeregach Armii Krajowej. Wiele powstańczych mogił znajduje się na cmentarzu w Pyrach, przy kościele pw. św. Piotra i Pawła oraz na cmentarzu przy kościele św. Katarzyny. Dramatyczne wydarzenia upamiętniają pomniki i tablice, które można spotkać w wielu miejscach na terenie dzielnicy, m.in. pomnik upamiętniający miejsce pierwszego boju Batalionu „Karpaty” Pułku Armii Krajowej „Baszta” w dniu 1 sierpnia 1944 r., znajdujący się przy ul. Puławskiej, pomnik ofiar terroru komunistycznego z lat 1944-1956 przy kościele św. Katarzyny, ul. Fosa 17.

Nie wszyscy wiedzą, że właśnie na Ursynowie miało miejsce jedno z kluczowych wydarzeń, które zaważyło na przebiegu II wojny światowej – w Lesie Kabackim nieopodal Pyr, w zamaskowanym ośrodku wojskowym, polscy specjaliści złamali kod niemieckiej maszyny szyfrującej o kryptonimie „ENIGMA”.

W 1975 roku zaczęły na Ursynowie powstawać osiedla mieszkaniowe i bloki z tzw. wielkiej płyty. Przez kolejne 10 lat zbudowano ogromne spółdzielcze osiedla, w 1982 roku mieszkało tu już 78 tys. osób – głównie młode małżeństwa z dziećmi.

W 1994 powstała Gmina Warszawa-Ursynów, na 8 lat jej istnienia przypada okres dynamicznego rozwoju. Na południu powstają nowoczesne osiedla, rusza metro, budowana jest Al. KEN, szkoły, obiekty sportowe – Ursynów staje się miejscem modnym, lubianym przez mieszkańców, których liczba stale rośnie.

W 2002 roku po raz kolejny zmienia się ustrój stolicy. Warszawa staje się jedną gminą mającą status miasta na prawach powiatu, a Ursynów z samodzielnej gminy zmienia się w jednostkę pomocniczą miasta stołecznego – dzielnicę.